Latín
![]() |
![]() |
![]() |
Título del Test:![]() Latín Descripción: Traducción |




Comentarios |
---|
NO HAY REGISTROS |
No es una traducción, por ejemplo, la creación personal inspirada en un texto en otra lengua, ni una _______ -como las que realizaban con cierta asiduidad algunos traductores franceses del s. XVIII, cuyas versiones eran conocidas como "las bellas infieles"-, ni por supuesto, una ampliación, un resumen o un ____________ de un texto previo: Paráfrasis, comentario. Copia, comentario. Paráfrasis, copia y pega. Hay una dicotomía tradicional entre fondo y forma -o significado/significante, en términos más propios del estructuralismo y la semiótica-, en torno al cual parece debatirse el traductor: por un lado, su cometido es la traslación del significado de un texto, pero, al mismo tiempo, debe decidir qué grado de __________________________ conviene establecer entre la forma de la lengua de entrada y la forma de la _____________, desde aspectos como los recursos fónicos, hasta la morfología, la sintaxis, el léxico y, por supuesto, el estilo: Correspondencia o equivalencia, lengua de salida. Amplitud, lengua de salida. Correspondencia o equivalencia, letra. Muchos estudiantes se plantean entre optar por una traducción a la que se denomina ________ - a veces también llamada, sin excesiva fortuna, ‘libre’- o por una traducción ________: Literaria, literal. Literaria, fija. Fija, literal. Cicerón en un pasaje bien conocido ("De optimo genere oratorum", IV, 14) insiste en que su interés reside en captar la uis -en este contexto, el 'significado', el valor del original- antes que reproducir la forma palabra por palabra ("uerbum pro uerbo"), adaptando las palabras y el estilo a la ______________, esto es, a las pautas propias de la escritura literaria latina, que él estaba contribuyendo a moldear: Costumbre romana. Vida campestre. Burguesía romana. La traducción debe ser literal, en el sentido de fiel al original, pero también _______, es decir, expresada en una lengua correcta y elegante, con el fin de intentar provocar en el lector actual un efecto similar o próximo al que los recursos expresivos del original suscitarían en un lector latino: Literaria. Campechana. Burguesa. Es sabido que el verbo personal en latín tiende a aparecer ___________, pero esta no es la norma del castellano y si respetáramos el orden latino la construcción resultaría artificiosa o incluso ininteligible: Al final de la frase. Al principio de la frase. En el medio de la frase. La traducción de los textos literarios no es una tarea automática. Entraña una labor compleja que incluye, por un lado, la comprensión del original, su hermenéutica, es decir, la ___________________, y, por otro, la elaboración del mensaje de la lengua de salida, una elaboración que exige tomar múltiples decisiones sobre la sintaxis, el vocabulario o el estilo que se pretende dar a la traducción: Interpretación fiel del texto de entrada. Idiosincradisia. Interpretación a vuelo pluma del texto de entrada. Aunque el proceso de traducción está relacionado esencialmente con la lengua, una buena traducción no debe limitarse al entendimiento ____________, sino que, a partir de este, estamos en condiciones de adentrarnos en la comprensión de las distintas dimensiones que ofrezca el texto, empezando por la estética, pero también otras como la histórica o la política: Gramatical. Visual. Fonológico. Sobre el manejo del diccionario: Primero es necesario tener claro qué clase de información aporta el diccionario: en él se consignan las acepciones significativas de cada palabra latina siguiendo el orden alfabético de acuerdo con su forma habitual de enunciación (el sustantivo, por ejemplo, por su nominativo y genitivo, rosa, -ae) y suministrando al mismo tiempo información gramatical para entender sus usos más relevantes. Cada entrada de diccionario se denomina, en el ámbito de la lexicografía, _____: Lema. Palabra. Significado. Conviene entender cómo se organiza la información en una entrada de diccionario en cada lema: Las palabras flexivas de acuerdo con su enunciación habitual. En el nombre, el género; en el verbo, la conjugación, si es deponente se indica; transitivo o intransitivo. En las palabras invariables se indica la clase a la que pertenece: prep. (preposición, y su régimen); conj. (conjunción y modo verbal, ind. o subj.); adv. (adverbio); inter. (interjección). Se realiza frecuentemente en función de dos criterios básicos: el rendimiento (es decir las acepciones más utilizadas van antes de las menos habituales) y la extensión del significado (los usos más genéricos preceden a los más concretos o especializados). Al examinar cada _____ debe quedar claro la clase de palabra a la que pertenece y en su caso la _____ a la que corresponde (la declinación y el género en el caso de los sustantivos; la clase de adjetivo; o la conjugación en el caso del verbo). Cuando hay más de una acepción, deben leerse todas las que propone el diccionario y seleccionar la más adecuada. Lema, flexión. Palabra, flexión. Lema, conjugación. La palabra "manus", cuya acepción primera y más genérica es ________, en un contexto bélico puede significar ‘combate'. Así "manum committere cum aliquo", en un contexto de este tipo significa "trabar combate con alguien": Mano. Manso. Manirroto. A la hora de abordar la búsqueda de una palabra en el diccionario debemos valorar la _________ propia de esta construcción. Por ejemplo, si tenemos un "cum" con subjuntivo, debemos explorar los posibles matices de esta conjunción bajo las acepciones posibles con subjuntivo, información que nos marca el propio diccionario: Construcción sintáctica. Sílaba. Palabra. La forma rosae (rosa, rosae) puede corresponder a los siguientes casos: Genitivo y dativo singular, y nominativo y vocativo plural. Genitivo y dativo singular, y nominativo, vocativo y acusativo plural. Genitivo singular y nominativo plural. Nominativo y ablativo singular. La forma "silvarum" (silva, silvae) corresponde a los siguientes género, número y caso: Masculino acusativo singular. Neutro nominativo y acusativo singular. Femenino genitivo plural. Masculino genitivo plural. La forma de 3 ª persona singular de presente de indicativo activo del verbo amo (amo, amas, amare, amavi, amatum) es: ama. amat. amet. amare. La forma de 3 ª persona plural de futuro imperfecto activo del verbo "habeo" (habeo, habes, habere, habui, habitum) es: habebant. haberent. habent. habebunt. El análisis correcto de la forma "auditis" (audio, audis, audire, audivi, auditum) es: 2 ª persona singular de presente de indicativo, voz activa. 2 ª persona plural de presente de indicativo, voz activa. 2 ª persona plural de pretérito imperfecto de indicativo, voz activa. 2 ª persona singular de futuro imperfecto de indicativo, voz activa. Nominativo masculino singular; nominativo femenino singular; nominativo neutro singular: acepciones. Ej.: bonus, bona, bonum: bueno: Adjetivos de la primera clase (1 ª y 2 ª declinaciones). Adjetivos de la segunda clase (3 ª declinación). Nominativo masculino singular; nominativo femenino singular; nominativo neutro singular. A continuación figuran las acepciones. Ej.: acer, acris, acre: agudo: Adjetivos de la primera clase (1 ª y 2 ª declinaciones). Adjetivos de la segunda clase (3 ª declinación). Nominativo masculino y femenino singular; nominativo neutro singular. A continuación figuran las acepciones. Ej.: fortis, forte: valiente: Adjetivos de la primera clase (1 ª y 2 ª declinaciones). Adjetivos de la segunda clase (3 ª declinación). Nominativo singular (masculino, femenino y neutro); genitivo singular (masculino, femenino y neutro). A continuación figuran las acepciones. Ej.: ferox, ferocis: feroz: Adjetivos de la primera clase (1 ª y 2 ª declinaciones). Adjetivos de la segunda clase (3 ª declinación). Sobre el verbo y el uso del diccionario: aparece la 1 ª persona del singular del presente de indicativo (algunos diccionarios dan también la 2 ª persona); el infinitivo de presente; la 1 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo; _____. Tras indicar si es __________, o bien si es transitivo o intransitivo, se relacionan sus acepciones. Los verbos aparecen en el diccionario de modos distintos según sean _________ o no. Si es regular solo aparece la forma de primera persona del singular del presente y al lado “1”,” 2”, etc., indicadores de primera conjugación, segunda etc. Si aparece amo. 1, ya se sabe que su paradigma es: amo (1 ª pers. de singular del presente de indicativo), amas (2 ª pers. sing. presente), amare (infinitivo presente), amavi (1 ª pers. sing. pretérito perfecto), amatum (supino). Si aparecen solo tres formas, como colligo, collegi, collectum, estas corresponden, respectivamente a la 1 ª pers. sing. presente (colligo), 1 ª pers. sing. pretérito perfecto (collegi) y al supino (collectum); el número 3 indica que se trata de la tercera conjugación. Del mismo modo, cuando en los verbos enunciados no aparece el supino, significa que carecen de él: Supino, deponente, regulares. Acusativo, vocativo, regulares. Genitivo, dativo, irregulares. Sobre el verbo y el uso del diccionario: aparece la 1 ª persona del singular del presente de indicativo (algunos diccionarios dan también la 2 ª persona); el infinitivo de presente; la 1 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo; _____. Tras indicar si es _________, o bien si es transitivo o intransitivo, se relacionan sus acepciones. Los verbos aparecen en el diccionario de modos distintos según sean ________ o no. Si es regular solo aparece la forma de primera persona del singular del presente y al lado “1”,” 2”, etc., indicadores de primera conjugación, segunda etc. Si aparece amo. 1, ya se sabe que su paradigma es: amo (1 ª pers. de singular del presente de indicativo), amas (2 ª pers. sing. presente), amare (infinitivo presente), amavi (1 ª pers. sing. pretérito perfecto), amatum (supino). Si aparecen solo tres formas, como colligo, collegi, collectum, estas corresponden, respectivamente a la 1 ª pers. sing. presente (colligo), 1 ª pers. sing. pretérito perfecto (collegi) y al supino (collectum); el número 3 indica que se trata de la tercera conjugación. Del mismo modo, cuando en los verbos enunciados no aparece el supino, significa que carecen de él: Supino, deponente, regulares. Acusativo, vocativo, regulares. Genitivo, dativo, irregulares. Sobre el verbo y el uso del diccionario: aparece la 1 ª persona del singular del presente de indicativo (algunos diccionarios dan también la 2 ª persona); el infinitivo de presente; la 1 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo; _____. Tras indicar si es ________, o bien si es transitivo o intransitivo, se relacionan sus acepciones. Los verbos aparecen en el diccionario de modos distintos según sean ________ o no. Si es regular solo aparece la forma de primera persona del singular del presente y al lado “1”,” 2”, etc., indicadores de primera conjugación, segunda etc. Si aparece amo. 1, ya se sabe que su paradigma es: amo (1 ª pers. de singular del presente de indicativo), amas (2 ª pers. sing. presente), amare (infinitivo presente), amavi (1 ª pers. sing. pretérito perfecto), amatum (supino). Si aparecen solo tres formas, como colligo, collegi, collectum, estas corresponden, respectivamente a la 1 ª pers. sing. presente (colligo), 1 ª pers. sing. pretérito perfecto (collegi) y al supino (collectum); el número 3 indica que se trata de la tercera conjugación. Del mismo modo, cuando en los verbos enunciados no aparece el supino, significa que carecen de él: Supino, deponente, regulares. Acusativo, vocativo, regulares. Genitivo, dativo, irregulares. Los verbos _________ son aquellos usados en latín con significación de voz activa, pero cuya conjugación se realiza en voz pasiva. Así, a pesar de que tengan forma pasiva, si son transitivos pueden llevar complemento directo: Deponentes. Supinos. Dativos. El ________ es una forma no personal del verbo latino (la cuarta junto al infinitivo, gerundio y participio), que conserva los casos acusativo, dativo y ablativo. Supino. Deponente. Dativo. Los verbos deponentes suelen aparecer de la siguiente forma: 1 ª persona del singular del presente de indicativo (a veces también la 2 ª). Infinitivo de presente. 1 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo. Ej.: sequor, sequi, secutus sum (dep.), tr.: seguir. 3 ª persona del singular del presente de indicativo (a veces también la 2 ª). Infinitivo de presente. 1 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo. Ej.: sequor, sequi, secutus sum (dep.), tr.: seguir. 3 ª persona del singular del presente de indicativo (a veces también la 2 ª). Infinitivo de presente. 3 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo. Ej.: sequor, sequi, secutus sum (dep.), tr.: seguir. Los verbos deponentes suelen aparecer de la siguiente forma: 1 ª persona del singular del presente de indicativo (a veces también la 2 ª). Infinitivo de presente. 1 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo. Ej.: sequor, sequi, secutus sum (dep.), tr.: seguir. 3 ª persona del singular del presente de indicativo (a veces también la 2 ª). Infinitivo de presente. 1 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo. Ej.: sequor, sequi, secutus sum (dep.), tr.: seguir. 3 ª persona del singular del presente de indicativo (a veces también la 1 ª). Infinitivo de presente. 3 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo. Ej.: sequor, sequi, secutus sum (dep.), tr.: seguir. Los verbos deponentes suelen aparecer de la siguiente forma: 1 ª persona del singular del presente de indicativo (a veces también la 2 ª). Infinitivo de presente. 1 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo. Ej.: sequor, sequi, secutus sum (dep.), tr.: seguir. 3 ª persona del singular del presente de indicativo (a veces también la 1 ª). Infinitivo de presente. 1 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo. Ej.: sequor, sequi, secutus sum (dep.), tr.: seguir. 3 ª persona del singular del presente de indicativo (a veces también la 1 ª). Infinitivo de presente. 3 ª persona del singular del pretérito perfecto de indicativo. Ej.: sequor, sequi, secutus sum (dep.), tr.: seguir. En esta asignatura estudiamos... Latín clásico. Latín renacentista. Latín medieval. ¿Dónde tienden a colocarse los verbos en las oraciones en latín?. Al final de la oración. Al principio de la oración. En el medio de la oración. Orgetorix nobilissimus et ditissimus apud Helvetios fuit... Orgetorix. nobilissimus et ditissimus apud Helvetios fuit. fuit. nobilissimus et ditissimus. apud Helvetios. Orgetorix nobilissimus et ditissimus apud Helvetios fuit.. Orgetorix. nobilissimus et ditissimus apud Helvetios fuit. fuit. nobilissimus et ditissimus. apud Helvetios. Orgetorix nobilissimus et ditissimus apud Helvetios fuit... Orgetorix. nobilissimus et ditissimus apud Helvetios fuit. fuit. nobilissimus et ditissimus. apud Helvetios. Pompeius paucis post diebus in Thessaliam pervenit: Pompeius. paucis post diebus in Thessaliam pervenit. pervenit. in Thessaliam. paucis post diebus. Pompeius paucis post diebus in Thessaliam pervenit... Pompeius. paucis post diebus in Thessaliam pervenit. pervenit. in Thessaliam. paucis post diebus. Pompeius paucis post diebus in Thessaliam pervenit.. Pompeius. paucis post diebus in Thessaliam pervenit. pervenit. in Thessaliam. paucis post diebus. Hostes ad legatos atque exercitum supplices manus tendunt: Hostes. ad legatos atque exercitum supplices manus tendunt. tendunt. ad legatos atque exercitum. supplices manus. Hostes ad legatos atque exercitum supplices manus tendunt... Hostes. ad legatos atque exercitum supplices manus tendunt. tendunt. ad legatos atque exercitum. supplices manus. Hostes ad legatos atque exercitum supplices manus tendunt.. Hostes. ad legatos atque exercitum supplices manus tendunt. tendunt. ad legatos atque exercitum. supplices manus. Ariovistus ad postulata Caesaris pauca respondit, de suis virtutibus multa praedicavit. Ariovistus. ad postulata Caesaris pauca respondit. respondit. ad postulata Caesaris. pauca. Ariovistus (omitido). de suis virtutibus multa praedicavit. praedicavit. de suis virtutibus. multa. Ariovistus ad postulata Caesaris pauca respondit, de suis virtutibus multa praedicavit: Ariovistus. ad postulata Caesaris pauca respondit. respondit. ad postulata Caesaris. pauca. Ariovistus (omitido). de suis virtutibus multa praedicavit. praedicavit. de suis virtutibus. multa. Ariovistus ad postulata Caesaris pauca respondit, de suis virtutibus multa praedicavit... Ariovistus. ad postulata Caesaris pauca respondit. respondit. ad postulata Caesaris. pauca. Ariovistus (omitido). de suis virtutibus multa praedicavit. praedicavit. de suis virtutibus. multa. Ariovistus ad postulata Caesaris pauca respondit, de suis virtutibus multa praedicavit.. Ariovistus. ad postulata Caesaris pauca respondit. respondit. ad postulata Caesaris. pauca. Ariovistus (omitido). de suis virtutibus multa praedicavit. praedicavit. de suis virtutibus. multa. Sueborum gens est longe maxima et bellicosissima Germanorum omnium: Sueborum gens. est longe maxima et bellicosissima Germanorum omnium. est. Sueborum. longe. maxima et bellicosissima Germanorum omnium. Germanorum omnium. Sueborum gens est longe maxima et bellicosissima Germanorum omnium... Sueborum gens. est longe maxima et bellicosissima Germanorum omnium. est. Sueborum. longe. maxima et bellicosissima Germanorum omnium. Germanorum omnium. Sueborum gens est longe maxima et bellicosissima Germanorum omnium.. Sueborum gens. est longe maxima et bellicosissima Germanorum omnium. est. Sueborum. longe. maxima et bellicosissima Germanorum omnium. Germanorum omnium. Prima luce hostium equitatus ad castra accedit proeliumque cum nostris equitibus committit... hostium equitatus. Prima luce, ad castra accedit. accedit. Prima luce, ad castra. hostium. (hostium equitatus). proelium-que cum nostris equitibus committit. committit. proelium-que. cum nostris equitibus. Prima luce hostium equitatus ad castra accedit proeliumque cum nostris equitibus committit: hostium equitatus. Prima luce, ad castra accedit. accedit. Prima luce, ad castra. hostium. (hostium equitatus). proelium-que cum nostris equitibus committit. committit. proelium-que. cum nostris equitibus. Prima luce hostium equitatus ad castra accedit proeliumque cum nostris equitibus committit: hostium equitatus. Prima luce, ad castra accedit. accedit. Prima luce, ad castra. hostium. (hostium equitatus). proelium-que cum nostris equitibus committit. committit. proelium-que. cum nostris equitibus. Catonem veteres inimicitiae Caesaris incitant: incitant. inimicitae. veteres inimicitiae. veteres. Caesaris. Catonem veteres inimicitiae Caesaris incitant: incitant. inimicitae. veteres inimicitiae. veteres. Caesaris. Catonem veteres inimicitiae Caesaris incitant: incitant. inimicitae. veteres inimicitiae. veteres. Caesaris. Catonem veteres inimicitiae Caesaris incitant: incitant. inimicitae. veteres inimicitiae. veteres. Caesaris. Catonem veteres inimicitiae Caesaris incitant: incitant. inimicitae. veteres inimicitiae. veteres. Caesaris. Alterum bellum concitavit agrorum divisio: concitavit. agrorum. divisio. Alterum bellum. Alterum bellum concitavit agrorum divisio: concitavit. agrorum. divisio. Alterum bellum. Alterum bellum concitavit agrorum divisio: concitavit. agrorum. divisio. Alterum bellum. Alterum bellum concitavit agrorum divisio: concitavit. agrorum. divisio. Alterum bellum. Alterum bellum concitavit agrorum divisio: concitavit. agrorum. divisio. Alterum bellum. His rebus cognitis, Caesar exploratores centurionesque praemittit qui locum castris idoneum deligant: praemittit. Caesar. exploratores centurionesque. qui. deligant. locum idoneum. castris. His rebus cognitis. His rebus cognitis, Caesar exploratores centurionesque praemittit qui locum castris idoneum deligant: praemittit. Caesar. exploratores centurionesque. qui. deligant. locum idoneum. castris. His rebus cognitis. His rebus cognitis, Caesar exploratores centurionesque praemittit qui locum castris idoneum deligant: praemittit. Caesar. exploratores centurionesque. qui. deligant. locum idoneum. castris. His rebus cognitis. His rebus cognitis, Caesar exploratores centurionesque praemittit qui locum castris idoneum deligant: praemittit. Caesar. exploratores centurionesque. qui. deligant. locum idoneum. castris. His rebus cognitis. His rebus cognitis, Caesar exploratores centurionesque praemittit qui locum castris idoneum deligant: praemittit. Caesar. exploratores centurionesque. qui. deligant. locum idoneum. castris. His rebus cognitis. His rebus cognitis, Caesar exploratores centurionesque praemittit qui locum castris idoneum deligant: praemittit. Caesar. exploratores centurionesque. qui. deligant. locum idoneum. castris. His rebus cognitis. Est enim varius et multiplex usus amicitiae, multaeque causae suspicionum offensionumque dantur quas tum evitare, tum elevare, tum ferre sapientis est: Est (1). usus amicitiae (1). uarius et multiplex (1). dantur (2). multae causae (2). suspicionum offensionumque (2). -que, de "multaeque" (2). quas (3). evitare, elevare, ferre (3). est (3). Est enim varius et multiplex usus amicitiae, multaeque causae suspicionum offensionumque dantur quas tum evitare, tum elevare, tum ferre sapientis est: Est (1). usus amicitiae (1). uarius et multiplex (1). dantur (2). multae causae (2). suspicionum offensionumque (2). -que, de "multaeque" (2). quas (3). evitare, elevare, ferre (3). est (3). Est enim varius et multiplex usus amicitiae, multaeque causae suspicionum offensionumque dantur quas tum evitare, tum elevare, tum ferre sapientis est: Est (1). usus amicitiae (1). uarius et multiplex (1). dantur (2). multae causae (2). suspicionum offensionumque (2). -que, de "multaeque" (2). quas (3). evitare, elevare, ferre (3). est (3). Ipse in Italiam magnis itineribus contendit duasque ibi legiones conscribit: Ipse (1). in Italiam (1). magnis itineribus (1). contendit (1). in Italiam magnis itineribus contendit duasque ibi legiones conscribit (1). duas-que ibi legiones conscribit (2). Ipse in Italiam magnis itineribus contendit duasque ibi legiones conscribit: Ipse (1). in Italiam (1). magnis itineribus (1). contendit (1). in Italiam magnis itineribus contendit duasque ibi legiones conscribit (1). duas-que ibi legiones conscribit (2). Ipse in Italiam magnis itineribus contendit duasque ibi legiones conscribit: Ipse (1). in Italiam (1). magnis itineribus (1). contendit (1). in Italiam magnis itineribus contendit duasque ibi legiones conscribit (1). duas-que ibi legiones conscribit (2). Nostri, simul in arido constiterunt, in hostes impetum fecerunt atque eos in fugam dederunt: Nostri (1). in hostes (1). impetum (1). fecerunt (1). in hostes impetum fecerunt (1). (nostri) simul in arido constiterunt (2). atque (nostri) eos in fugam dederunt (3). Nostri, simul in arido constiterunt, in hostes impetum fecerunt atque eos in fugam dederunt: Nostri (1). in hostes (1). impetum (1). fecerunt (1). in hostes impetum fecerunt (1). (nostri) simul in arido constiterunt (2). atque (nostri) eos in fugam dederunt (3). Nostri, simul in arido constiterunt, in hostes impetum fecerunt atque eos in fugam dederunt: Nostri (1). in hostes (1). impetum (1). fecerunt (1). in hostes impetum fecerunt (1). (nostri) simul in arido constiterunt (2). atque (nostri) eos in fugam dederunt (3). Hi neque vultum fingere neque interdum lacrimas tenere poterant: Hi. neque. vultum. fingere. neque. interdum. lacrimas. tenere. poterant. Hi neque vultum fingere neque interdum lacrimas tenere poterant: Hi. neque. vultum. fingere. neque. interdum. lacrimas. tenere. poterant. Hi neque vultum fingere neque interdum lacrimas tenere poterant: Hi. neque. vultum. fingere. neque. interdum. lacrimas. tenere. poterant. Erat ob has causas summa difficultas, quod naves propter magnitudinem nisi in alto constitui non poterant: Erat (1). ob has causas (1). summa (1). difficultas (1). Erat ob has causas summa (1). quod (2). naves (2). propter magnitudinem (2). "nisi in alto" "constitui" "non" (2). poterant (2). Erat ob has causas summa difficultas, quod naves propter magnitudinem nisi in alto constitui non poterant: Erat (1). ob has causas (1). summa (1). difficultas (1). Erat ob has causas summa (1). quod (2). naves (2). propter magnitudinem (2). "nisi in alto" "constitui" "non" (2). poterant (2). Erat ob has causas summa difficultas, quod naves propter magnitudinem nisi in alto constitui non poterant: Erat (1). ob has causas (1). summa (1). difficultas (1). Erat ob has causas summa (1). quod (2). naves (2). propter magnitudinem (2). "nisi in alto" "constitui" "non" (2). poterant (2). Gallia est omnis divisa in partes tres: Gallia omnis. est. divisa in partes tres. in partes tres. Gallia est omnis divisa in partes tres: Gallia omnis. est. divisa in partes tres. in partes tres. Gallia est omnis divisa in partes tres: Gallia omnis. est. divisa in partes tres. in partes tres. Quarum unam incolunt Belgae: incolunt. unam. Quarum. Belgae. Quarum unam incolunt Belgae: incolunt. unam. Quarum. Belgae. Quarum unam incolunt Belgae: incolunt. unam. Quarum. Belgae. Aliam Aquitani: Aliam. Aquitani. Aliam Aquitani: Aliam. Aquitani. Aliam Aquitani: Aliam. Aquitani. Tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur: Tertiam. qui. ipsorum lingua. Celtae. nostra. Galli. appellantur. Tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur: Tertiam. qui. ipsorum lingua. Celtae. nostra. Galli. appellantur. Tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur: Tertiam. qui. ipsorum lingua. Celtae. nostra. Galli. appellantur. Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt: Hi omnes. lingua. Institutis. legibus. inter se. differunt. Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt: Hi omnes. lingua. Institutis. legibus. inter se. differunt. Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt: Hi omnes. lingua. Institutis. legibus. inter se. differunt. Erant in ea legione fortissimi viri, centuriones, qui primis ordinibus appropinquarent, Titus Pullo et Lucius Vorenus: Erant. in ea legione. Erant in ea legione. fortissimi viri, centuriones, qui primis ordinibus appropinquarent, Titus Pullo et Lucius Vorenus. fortissimi. viri. centuriones. qui primis ordinibus appropinquarent. Titus Pullo et Lucius Vorenus. Erant in ea legione fortissimi viri, centuriones, qui primis ordinibus appropinquarent, Titus Pullo et Lucius Vorenus: Erant. in ea legione. Erant in ea legione. fortissimi viri, centuriones, qui primis ordinibus appropinquarent, Titus Pullo et Lucius Vorenus. fortissimi. viri. centuriones. qui primis ordinibus appropinquarent. Titus Pullo et Lucius Vorenus. Erant in ea legione fortissimi viri, centuriones, qui primis ordinibus appropinquarent, Titus Pullo et Lucius Vorenus: Erant. in ea legione. Erant in ea legione. fortissimi viri, centuriones, qui primis ordinibus appropinquarent, Titus Pullo et Lucius Vorenus. fortissimi. viri. centuriones. qui primis ordinibus appropinquarent. Titus Pullo et Lucius Vorenus. Hi perpetuas inter se controversias habebant: Hi. perpetuas. inter se. controversias. habebant. Hi perpetuas inter se controversias habebant: Hi. perpetuas. inter se. controversias. habebant. Hi perpetuas inter se controversias habebant: Hi. perpetuas. inter se. controversias. habebant. Dum ea Romae geruntur, dux ex omni copia, quam ipse adduxerat, duas legiones instituit, cohortis pro numero militum complet. Dum ea Romae geruntur. Dux ex omni copia, ... duas legiones instituit. quam ipse adduxerat. cohortis pro numero militum complet. Caesar naves refectas invenit: César encontró las naves preparadas. César quemó las naves. César juntó todas las naves en filas. Caesar naves refectas invenit: César encontró las naves preparadas. César quemó las naves. César juntó todas las naves en filas. Erat igitur et praesens caritas et futura fames: Había por lo tanto carestía presente y hambre futura. Había mucha indignación en aquellas tropas. Había hambre por todos los rincones del Imperio. Erat igitur et praesens caritas et futura fames: Había por lo tanto carestía presente y hambre futura. Había mucha indignación en aquellas tropas. Había hambre por todos los rincones del Imperio. Dum ea Romae geruntur, dux ex omni copia, quam ipse adduxerat, duas legiones instituit, cohortis pro numero militum complet. Dum ea Romae geruntur. Dux ex omni copia, ... duas legiones instituit. quam ipse adduxerat. cohortis pro numero militum complet. Dum ea Romae geruntur, dux ex omni copia, quam ipse adduxerat, duas legiones instituit, cohortis pro numero militum complet. Dum ea Romae geruntur. Dux ex omni copia, ... duas legiones instituit. quam ipse adduxerat. cohortis pro numero militum complet. Dum ea Romae geruntur: Dum. ea. Romae. gerentur. Dum ea Romae geruntur: Dum. ea. Romae. gerentur. Dum ea Romae geruntur: Dum. ea. Romae. gerentur. Dum ea Romae geruntur: Dum. ea. Romae. gerentur. Dux ex omni copia, ... duas legiones instituit: Dux. ex omni copia. duas legiones. instituit. Dux ex omni copia, ... duas legiones instituit: Dux. ex omni copia. duas legiones. instituit. Dux ex omni copia, ... duas legiones instituit: Dux. ex omni copia. duas legiones. instituit. Dux ex omni copia, ... duas legiones instituit: Dux. ex omni copia. duas legiones. instituit. quam ipse adduxerat: quam. ipse. adduxerat. quam ipse adduxerat: quam. ipse. adduxerat. quam ipse adduxerat: quam. ipse. adduxerat. cohortis pro numero militum complet. cohortis. pro numero militum. complet. cohortis pro numero militum complet. cohortis. pro numero militum. complet. cohortis pro numero militum complet. cohortis. pro numero militum. complet. His nuntiis litterisque commotus Caesar duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit: His nuntiis litterisque commotus Caesar. Caesar. duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit. His nuntiis litterisque. duas legiones. in citeriore Gallia. novas. conscripsit. His nuntiis litterisque commotus Caesar duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit: His nuntiis litterisque commotus Caesar. Caesar. duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit. His nuntiis litterisque. duas legiones. in citeriore Gallia. novas. conscripsit. His nuntiis litterisque commotus Caesar duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit: His nuntiis litterisque commotus Caesar. Caesar. duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit. His nuntiis litterisque. duas legiones. in citeriore Gallia. novas. conscripsit. His nuntiis litterisque commotus Caesar duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit: His nuntiis litterisque commotus Caesar. Caesar. duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit. His nuntiis litterisque. duas legiones. in citeriore Gallia. novas. conscripsit. Cum esset Caesar in citeriore Gallia, crebri ad eum rumores adferebantur: crebri...rumores. adferebantur. ad eum. Crebri ad eum rumores adferebantur. Cum esset Caesar in citeriore Gallia. Cum. esset. Caesar. in citeriore Gallia. His nuntiis litterisque commotus Caesar duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit: His nuntiis litterisque commotus Caesar. Caesar. duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit. His nuntiis litterisque. duas legiones. in citeriore Gallia. novas. conscripsit. His nuntiis litterisque commotus Caesar duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit: His nuntiis litterisque commotus Caesar. Caesar. duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit. His nuntiis litterisque. duas legiones. in citeriore Gallia. novas. conscripsit. Litterisque item Labieni certior fiebat omnes Belgas contra populum Romanum coniurare: -que. fiebat. Certior. Litteris. Labieni. item. omnes Belgas contra populum Romanum coniurare. Omnes belgas. coniurare. contra populum Romanum. Litterisque item Labieni certior fiebat omnes Belgas contra populum Romanum coniurare: -que. fiebat. Certior. Litteris. Labieni. item. omnes Belgas contra populum Romanum coniurare. Omnes belgas. coniurare. contra populum Romanum. Litterisque item Labieni certior fiebat omnes Belgas contra populum Romanum coniurare: -que. fiebat. Certior. Litteris. Labieni. item. omnes Belgas contra populum Romanum coniurare. Omnes belgas. coniurare. contra populum Romanum. Litaviccus lacrimans, Quo proficiscimur, inquit, milites?. inquit. Litaviccus. lacrimans. Quo proficiscimur milites. proficiscimur. quo. milites. Litaviccus lacrimans, Quo proficiscimur, inquit, milites?. inquit. Litaviccus. lacrimans. Quo proficiscimur milites. proficiscimur. quo. milites. Litaviccus lacrimans, Quo proficiscimur, inquit, milites?. inquit. Litaviccus. lacrimans. Quo proficiscimur milites. proficiscimur. quo. milites. Accepto exercitu: Accepto. exercitu. Accepto exercitu: Accepto. exercitu. Convocatis subito militibus: Convocatis. subito. militibus. Convocatis subito militibus: Convocatis. subito. militibus. cum milia passuum circiter XXX ab Gergovia abesset: cum. abesset. milia passuum circiter XXX. circiter XXX milia passuum. passuum. ab Gergovia. cum milia passuum circiter XXX ab Gergovia abesset: cum. abesset. milia passuum circiter XXX. circiter XXX milia passuum. passuum. ab Gergovia. Postero die procul a castris hostes in collibus constiterunt: constiterunt. hostes. postero die. procul a castris. in collibus. Postero die procul a castris hostes in collibus constiterunt: constiterunt. hostes. postero die. procul a castris. in collibus. Rarique se ostendere lenius quam pridie nostros equites proelio lacessere coeperunt: coeperunt. rari. ostendere rari se. ostendere. se. Lacessere nostros equites proelio lenius quam pridie. lacessere. nostros equites. proelio. Lenius quam pridie. Rarique se ostendere lenius quam pridie nostros equites proelio lacessere coeperunt: coeperunt. rari. ostendere rari se. ostendere. se. Lacessere nostros equites proelio lenius quam pridie. lacessere. nostros equites. proelio. Lenius quam pridie. Rarique se ostendere lenius quam pridie nostros equites proelio lacessere coeperunt: coeperunt. rari. ostendere rari se. ostendere. se. Lacessere nostros equites proelio lenius quam pridie. lacessere. nostros equites. proelio. Lenius quam pridie. Sed meridie repente ex omnibus partibus ad pabulatores advolaverunt: Sed. advolaverunt. meridie. repente. Ex omnibus partibus. Ad pabulatores. Sed meridie repente ex omnibus partibus ad pabulatores advolaverunt: Sed. advolaverunt. meridie. repente. Ex omnibus partibus. Ad pabulatores. Sed meridie repente ex omnibus partibus ad pabulatores advolaverunt: Sed. advolaverunt. meridie. repente. Ex omnibus partibus. Ad pabulatores. Sic uti ab signis legionibusque non absisterent: Sic uti. absisterent. Ab signis legionibusque. non. Sic uti ab signis legionibusque non absisterent: Sic uti. absisterent. Ab signis legionibusque. non. Sic uti ab signis legionibusque non absisterent: Sic uti. absisterent. Ab signis legionibusque. non. Cum Caesar pabulandi causa tres legiones atque omnem equitatum cum C. Trebonio legato misisset: cum. misisset. tres legiones atque omnem equitatum. cum C. Trebonio legato. causa pabulandi. Cum Caesar pabulandi causa tres legiones atque omnem equitatum cum C. Trebonio legato misisset: cum. misisset. tres legiones atque omnem equitatum. cum C. Trebonio legato. causa pabulandi. Cum Caesar pabulandi causa tres legiones atque omnem equitatum cum C. Trebonio legato misisset: cum. misisset. tres legiones atque omnem equitatum. cum C. Trebonio legato. causa pabulandi. Pontem in Arari faciendum curat: Curat. faciendum pontem in Arari. faciendum. pontem. in Arari. Pontem in Arari faciendum curat: Curat. faciendum pontem in Arari. faciendum. pontem. in Arari. Pontem in Arari faciendum curat: Curat. faciendum pontem in Arari. faciendum. pontem. in Arari. Reliquas copias Helvetiorum ut consequi posset: ut. posset. reliquas copias Helvetiorum consequi. consequi. reliquas copias. helvetiorum. Reliquas copias Helvetiorum ut consequi posset: ut. posset. reliquas copias Helvetiorum consequi. consequi. reliquas copias. helvetiorum. Reliquas copias Helvetiorum ut consequi posset: ut. posset. reliquas copias Helvetiorum consequi. consequi. reliquas copias. helvetiorum. Hoc proelio facto: Hoc proelio facto. facto. Hoc proelio. Hoc proelio facto: Hoc proelio facto. facto. Hoc proelio. Hoc proelio facto: Hoc proelio facto. facto. Hoc proelio. Ita exercitum traducit: traducit. exercitum. Ita. Ita exercitum traducit: traducit. exercitum. Ita. Ita exercitum traducit: traducit. exercitum. Ita. |