TEMA 6. Avaliación dos procesos grupais e da competencia s

Principios da avaliación. Asegúrase de que mide exactamente o que quere medir. Fiable. Válida. Global. Continua.

A competencia social. É unha habilidade que vos permite interaccións comunicativas. Permitenos comportarnos de forma adaptada no ámbito social, persoal e profesional. As respostas A e B son correctas. As respostas A e B son incorrectas.

A planificación previa contempla: O análise da realidade. As avaliacións anteriores. A fixación de obxectivos. Todas as opcións anteriores son correctas.

A avaliación continua. Permitenos correxir accións. Permítenos cambiar procedementos. Permitenos cambiar comportamentos. Todas as opcións anteriores son correctas.

Os indicadores de avaliación: Poden ser de tipo cuantitativo. Poden ser de tipo cualitativo. A e B correctas. A e B incorrectas.

É característico da competencia social. Favorecer o enfrontamento de dificultades. Aumentar a satisfacción personal. Aumentar a autonomía personal. Todas as anteriores son correctas.

Diarios e anecdotarios. Rexistran actitudes espontáneas e significativas. Non permiten emitir xuízos de valor. Permiten mellorar a competencia social. Son sinónimos.

A sociometría. É un método cuantitativo. Permite medir as relacións sociais establecidas. A e B correctas. A e B incorrectas.

O sociograma. É unha matriz de dobre entrada. É o primeiro instrumento empregado na análise sociométrica. A e B correcta. A e B incorrecta.

Unha avaliación axustada ao tempo e recursos humanos e materias é: Planificada. Realista. Válida e fiable. Todas son correctas.

En que fase do proceso de avaliación da competencia social débense decidir os obxectivos?. Planificación do proceso. Execución. Propostas de mellora. Propostas de avaliación.

A sobreadaptación. É a calidade das persoas capaces de adaptarse a todo tipo de situacións. Está caracterizada por altas doses de seguridade e autoestima. É consecuencia dun temor excesivo á crítica e ao rexeitamento. A e B son correctas.

O inventario de asertividade de Gambrill e Richey. Agrupa 50 situacións en categorías. Agrupa 30 situacións en categorías. Agrupa 40 situacións en categorías. Todas as anteriores son incorrectas.

A escala EMES. Consta de 44 ítems. Valora compoñentes cognitivos e condutuais. A e B correctas. A e B incorrectas.

As distintas formas ou modos de avaliar son: Procedementos e técnicas. Instrumentos. A e B correctas. A e B incorrectas.

A persoa coordinadora do deporte extraescoalar dun colexio pide a monitores/as que observen a unha nena en concreto, anotando condutas disruptivas, escribindo nunha folla cando suceden, en que circunstancias e canto tempo duran. Trátase dunha observación. Directa. Indirecta. Mixta. Todas incorrectas.

Unha entrevista que non segue unha orde preestablecida para realizar preguntas: Semiestructurada. Mixta. Estructurada. Non estructurada.

Como se denomina ao instrumento que recolle anotacións diariamente?. Diario. Anecdotario. A e B correctas. A e B incorrectas.

A autoevaluación é necesaria para. Obter grande cantidade de datos. Mellorar a nosa competencia social. A e B son correctas. A e B son incorrectas.

O propio suxeito avaliado desenvolve o proceso de. Autoevaluación. Heteroevaluación. Homoevaluación. Avaliación mixta.

Ferramentas elaboradas para desenvolver as técnicas, e que nos permitan obter, almacenar, analizar información, tomar decisións e desenvolver conclusións. Técnicas de avaliación. Indicadores de avaliación. Criterios de avaliación. Instrumentos de avaliación.

Segundo a implicación física da persoa que observa. Directa. Individual. Participante. De campo.

Obtención de datos que se limitan á pregunta que se responde. Entrevista. Ficha de observación. Cuestionario. Todas as anteriores son correctas.

Sinala o incorrecto con respeto á sociomatriz. As filas corresponden aos electores. A orde das persoas segue un criterio determinado. Os nomes das persoas escríbense na mesma orde na primeira fila e na primeira columna. As filas corresponden aos escollidos.

Características da competencia social, sinala a incorrecta. É innata. Aumenta a satisfacción personal. Pode adestrarse para mellorar. Contribúe a manter boas relacións cos demais.

Non se pode facer unha avaliación seria dun programa de animación sociodeportiva simplemente a base de indicadores. Cualitativos. Mixtos. Cuantitativos. Semiestruturados.

A persoa illada sintese soa, pero tamén síntese segura na súa soidade. Timidez. Ansiedade social. Sobreadaptación. Illamento.

Forman parte ad pesoa sempre, independientemente da súa actividade profesional. Competencais profesionais. Competencias persoais. Competencias básicas. Competencias sociais.

O resultado oscilará entre +90 e -90. Gambrill e Richey. Rathius. EMES. EHS.

Explora a autoexpresión en situacións sociais, a defensa dos propios dereitos, expresión do enfado ou desconformidade, habilidade para decir non e rematar a interaccións, facer peticións e iniciar interaccións positivas co sexo oposto. Gambrill e Richey. Rathius. EMES. EHS.