A Pilar o que máis lle importaba de seu pai enfermo era que non sufrise que morrese axiña que non se decatase de nada.
Pilar traballaba de profesora dependenta boticaria.
Aurelio, con 23 anos, en 1943, embarca en Vigo para Arxentina Cuba Uruguai.
Aurelio tivo que emigrar porque seu pai cargara a familia de débedas morrera de mozo non podía traballar.
De novo, a Aurelio dábanselle ben as mozas porque era guapo e andaba feito un pincel tiña palabras enganosas era moi traballador e intelixente.
Aurelio e Amalia tiveran na emigración un intenso noivado, pero a vida separoulles os camiños. ¿Aurelio volveu ver a Amalia? pareceulle vela de anciá nun programa de TVG nin se lembrou dela víronse nunha viaxe e recordaron vellos tempos.
O baile que máis lle gustaba a Aurelio era o tango o pasodobre o valse.
O tango que máis lle gustaba a Aurelio interpretábao Luis María Bragato e titulábase Naranjo en flor Cerezo en flor Gardenia en flor.
Amalia rompera con Aurelio porque el non estaba preparado para o compromiso descubrira que tiña outra moza non era o tipo de home que esperaba.
A derradeira lección que o pai lle deu a Pilar foi a de ser toda a vida un home honesto a de que hai que pensar primeiro en si mesmo a de que os cartos son o máis importante da vida.
A Pilar a súa cuñada sempre lle pareceu unha muller algo insusbtancial unha presumida unha lariqueira incorrixible.
O marido de Lola morrera novo de accidente laboral de cirrose hepática dunha navallada que lle meteran a traizón.
A verdade amarga do título refírese a que Daniel Pereira era froito dunha violación que fora abandonado pola nai que era fillo póstumo.
A xustiza ordena obter mostras de Aurelio para a proba de adn. Para iso foran buscar o corpo ao tanatorio tiveron que exhumar o cadáver tiveron que levalo en ambulancia ao laboratorio.
O avó Eladio era un vello borracho e violento un cacho de pan pobre de pedir por portas.
Aos corenta anos Daniel Pereira sentíase coma un adolescente perdido que mendigaba un apelido que non precisaba que se emborracha coma o seu avó-pai que non era nada sen a súa muller.
Carlos e Flora non están pasando polo seu mellor momento. Por iso Carlos consultou cun avogado por se ela pedía o divorcio Flora estudaba a forma de arrincarlle unha boa pensión Carlos andaba preocupado porque a muller non soubese das contas ocultas.
Despois duns anos viúvo, Aurelio volveu casar con Branca, irmá da muller Amalia, aquela primeira noiva a asistenta, por aforrar un soldo.
Charo, irmá de Daniel, desaconséllalle esixir a proba de paternidade porque igual acaba atopando o que non desexa non era necesaria non necesitaba a herencia.
na emigración, Aurelio colleu o costume de tomar mate e fumar picadura montar a cabalo rasguear na guitarra.
|
