antropologia tema 6

Un dos feitos que afectou á antropoloxía desde os anos 50 foi: A aparición do cristianismo. A independencia das excolonias. A crise do petróleo. O descubrimento de América.

Nos anos 60 e 70 en España, aumenta o número de: Antropólogos foráneos. Antropólogos nativos. Sociólogos ingleses. Misioneiros relixiosos.

A antropoloxía comeza a estudar: Só culturas ágrafas. Exclusivamente culturas urbanas. O propio, o próximo, o familiar. Animais en liberdade.

Alcina, Fabregat e Lisón Tolosana destacaron por: Fundar escolas de medicina. Desenvolver traballo de campo en Europa. Criticar o relativismo cultural. Ser poetas antropolóxicos.

A década dos 60 e 70 marca: A fin da antropoloxía clásica. O inicio do estudo sobre mulleres. A desaparición do traballo de campo. A imposición da cultura única.

A crítica á antropoloxía anterior céntrase en que era: Feminista. Eticista. Androcéntrica. Subxectiva.

A antropoloxía comeza a estudar: Migración, saúde, patrimonio, xénero. Só festas relixiosas. Agricultura e clima. Dereito romano.

As sociedades estudadas sitúanse: Fóra do espazo e tempo. En contextos territoriais e históricos concretos. Nun plano imaxinario. No pasado remoto.

A antropoloxía en Europa enfrontouse a: A desaparición da cultura. A desvalorización da ciencia. A interconexión entre o local e o global. O abandono das universidades.

A antropoloxía reflexiona sobre: O sistema métrico. A noción de fronteiras e identidades. A historia da medicina. A política monetaria.

Segundo Braudel, existen: Dous tempos históricos. Tres temporalidades históricas. Unha historia universal. Só unha realidade.

O tempo de longa duración está vinculado a: Eventos militares. Xeohistoria e estabilidade. Revoltas sociais. Noticias de xornais.

A coyuntura ten efectos: Inmediatos e efémeros. Medios, sociais e económicos. Só relixiosos. Inexistentes.

O tempo curto é: Irrelevante. O da vida cotiá. O dos grandes cambios. O das estruturas invisibles.

Ata o século XX, os termos área cultural, comunidade, sociedade referíanse a: Relacións relixiosas. Grupos humanos xeograficamente localizados. Culturas académicas. Políticas coloniais.

A xeopolítica é: Unha técnica agrícola. Unha disciplina relixiosa. A análise dos factores xeográficos, culturais e políticos. Unha rama do dereito.

Franz Boas foi inicialmente: Relixioso. Médico. Xeógrafo. Político.

A escola dos Annales está representada por: Margaret Mead. Fernand Braudel. Claude Lévi-Strauss. Newton.

O tempo da coyuntura analiza: A estrutura estable do clima. Revolucións e transformacións sociais. Relacións parentais. Evolucións tecnolóxicas.

O tempo de longa duración centra as: Noticias xornalísticas. Monografías etnográficas clásicas. Loitas sindicais. Relacións internacionais.

A globalización nos anos 60 implica: A desaparición da cultura. A perda das linguas. A reflexión sobre o local e o global. O estudo exclusivo da tradición.

O concepto de “sociedade fría” para Lévi-Strauss designa: Comunidades sen historia. Cidades modernas. Grupos racistas. Nacións industrializadas.

A categorización de sociedades como “modernas” e “primitivas”: Non se emprega na antropoloxía. É histórica e xustificada. É unha construción tipolóxica e ideolóxica. É obxectiva.

As sociedades "primitivas", na realidade, son: Do pasado. Non contemporáneas. Coetáneas. Non existentes.

A construción da identidade europea inicial baseouse en: O universalismo cultural. Obxectivos económicos e políticos. A relixión única. A raza común.

A idea de Europa como espazo común inclúe: A negación das diferenzas. A imposición dunha cultura. A diversidade cultural e os dereitos humanos. A unidade lingüística.

Non se pode illar a comunidade estudada sen: Escoitar os mitos. Atender ao contexto global. Consultar a ONU. Usar redes sociais.

Os estados como o español son: Homoxéneos. Monolingües. Plurinacionais e pluriculturais. Exclusivamente modernos.

Segundo Gupta e Ferguson, a identidade dun lugar defínese por: A súa relixión. A súa lingua. A súa posición nun sistema espacial xerarquizado e a súa construción cultural. O clima.

O estudo da antropoloxía nos anos 60/70 tamén inclúe: Enxeñería civil. Estudos sobre mulleres. Física cuántica. Publicidade.

A práctica antropolóxica clásica invisibilizou: Os homes. As mulleres. Os mestres. Os misioneiros.

Esa invisibilización está vinculada a: Un sistema relixioso. O sistema patriarcal. Unha corrente ecolóxica. A tecnoloxía.

A antropoloxía feminista xorde arredor de: 1945. 1970. 2001. 1920.

Un dos obxectivos da antropoloxía feminista é: Exaltar a muller como deusa. Explicar a opresión global das mulleres. Eliminar aos homes do relato. Crear unha relixión nova.

Lewis Morgan vincula a situación da muller ao: Rito de paso. Monoteísmo. Matrimonio monógamo patriarcal. Clima.

Margaret Mead aportou ideas sobre: A economía marxista. A relixión clásica. A inxustiza sufrida polas mulleres en sociedades occidentais. O ADN cultural.

Dende 1984 en España celébrase: A feira da antropoloxía internacional. O Congreso Estatal de Antropoloxía. O Día do Traballo de Campo. A Festa dos Etnógrafos.

As temáticas tratadas nestes congresos inclúen: Física, bioloxía e química. Relixión, educación e música clásica. Migración, racismo, saúde, turismo, identidade. Exclusivamente políticas públicas.

A antropoloxía no século XXI enfróntase a: A estabilidade cultural. A desaparición da identidade. Novas demandas de colectivos minorizados. A perda do traballo etnográfico.

A interculturalidade propón: A asimilación total. A exclusión cultural. A relación igualitaria e o respecto. A dominación cultural.