antropologia tema 7

A cultura, segundo a antropoloxía social e cultural, é: Exclusivamente arte e tradición. Só produtos materiais. Un conxunto de significados, normas e prácticas. A lingua falada nunha comunidade.

A cultura non só define as sociedades, senón que é: Estática. Inmutable. Dinámica e influenciada pola historia. Un fenómeno espiritual.

O relativismo cultural consiste en: Imitar costumes alleas. Estudar a cultura propia como superior. Comprender cada cultura nos seus propios termos. Comparar culturas segundo estándares occidentais.

O relativismo cultural é o oposto de: Pluralismo. Subxectivismo. Etnocentrismo. Multiculturalismo.

A antropoloxía trata de: Crear leis universais. Comprender as culturas dende dentro. Promover a cultura europea. Eliminar diferenzas culturais.

A globalización provoca: A desaparición da historia. A homoxeneización ou tensión coa diversidade. A fin das tradicións relixiosas. A igualdade absoluta.

A interculturalidade implica: A supremacía dunha cultura. O conflito entre culturas. O respecto mutuo e a relación igualitaria. O illamento cultural.

A interculturalidade é: Un feito novo. Unha utopía moderna. Un proceso histórico de intercambio. Incompatible coa diversidade.

En España, a influencia árabe e xudía obsérvase: Só nas festas. Só na arquitectura. Na lingua e costumes actuais. En mitos populares.

A práctica da etnografía na actualidade: Xa non é necesaria. Só se aplica a sociedades primitivas. Afronta novas problemáticas. Está prohibida legalmente.

Un dos novos retos da antropoloxía é: Reforzar o colonialismo. Estudar só linguas mortas. Entender o cambio cultural e as relacións de poder. Crear normas morais.

Os pobos indíxenas seguen sufrindo: Globalización positiva. Autonomía absoluta. Explotación e dominación. Supremacía cultural.

A Terceira Declaración de Barbados foi publicada en: 1970. 1993. 1985. 2001.

Esta declaración denuncia: O exceso de educación. O racismo e novas formas de colonización. A falta de tecnoloxía. A violencia relixiosa.

O sistema económico neoliberal contribúe a: A igualdade social. A equidade cultural. A xustiza ambiental. A creación de desigualdades.

Segundo a Declaración de Barbados, o sistema educativo formal: Promove a diversidade. Respecta todas as culturas. Ensina a superioridade branca. É neutro.

A antropoloxía pode aportar: Perspectivas críticas ante problemas globais. Solucións tecnolóxicas. Exclusión cultural. Doutrinas relixiosas.

A etnicidade moderna está baseada en: Características biolóxicas. Historia colectiva e identidade compartida. Economía capitalista. Idioma oficial.

A identidade étnica constrúese mediante: A asimilación forzada. A desaparición das diferenzas. Adscrición e diferenciación. A educación formal.

A orientación relacional da etnicidade aparece: No século XVIII. Entre 1970 e a actualidade. En 1492. No século IX.

A orientación esencialista da etnicidade afirmaba: Que a identidade era unha elección. Que o grupo é homoxéneo e culturalmente pechado. Que todos compartimos o mesmo. Que a cultura non importa.

A identidade grupal segundo a orientación relacional: Non existe. É definida por institucións. É dinámica e construída. Depende da raza.

A migración pode xerar: Homoxeneidade cultural. Etnicidade. Desaparición do grupo. Exclusión relixiosa.

A asimilación implica: Rexeitamento total da cultura receptora. Creación dunha nova cultura común. Adopción da cultura maioritaria pola minoría. Illamento cultural.

O modelo do "melting pot": Elimina toda diversidade. Favorece a dominación dunha cultura. Implica fusión de culturas creando algo novo. Negase á integración.

A aculturación defínese como: A desaparición dunha cultura. O contacto continuado e intercambio cultural. A rexeita de costumes propios. A imposición relixiosa.

O pluralismo cultural: Rechaza as diferenzas. Permite manter peculiaridades culturais dentro da convivencia común. Obliga á uniformidade. É un modelo colonial.

A integración perfecta prodúcese cando: A cultura dominante absorbe as demais. Hai discriminación positiva. Se respectan os principios comúns de convivencia. Todos falan a mesma lingua.

A marxinalidade xorde cando: Hai plena inclusión. O inmigrante é completamente aceptado. Falta a integración. Se dá autonomía cultural.

Os guetos urbanos poden xurdir por: Éxito educativo. Exclusión mutua entre comunidades. Política pública de igualdade. A relixión oficial.

A multiculturalidade é: A ausencia de diferenzas. A mestura obrigatoria. A coexistencia de diferentes culturas sen interacción. O pluralismo político.

A interculturalidade busca: A superioridade cultural europea. A dominación dunha cultura sobre outra. A interacción respectuosa e igualitaria. A eliminación da identidade.

A diversidade cultural é: Un obstáculo para a convivencia. Un problema político. Unha ponte para a comprensión mutua. Algo do pasado.

O papel da antropoloxía ante o cambio climático é: Irrelevante. Só técnico. Aportar visións culturais e sociais. Apoiar empresas privadas.

Segundo o tema, a antropoloxía debe: Defender a tradición. Aislarse do mundo global. Participar activamente nos debates contemporáneos. Evitar a crítica.

A educación intercultural busca: Impoñer un modelo único. Promover a asimilación. Atender ás demandas culturais dos pobos. Eliminar as diferenzas.

As Declaracións de Barbados impulsaron: A guerra cultural. A asimilación relixiosa. A reconfiguración dos estados nación. O neoliberalismo.

Un dos efectos da globalización é: O aumento da diversidade sen conflitos. A desaparición das fronteiras físicas. A tensión entre homoxeneización e diversidade. O illamento das culturas.

O recoñecemento dos dereitos indíxenas inclúe: Decidir sobre os seus propios recursos naturais. A eliminación do idioma propio. A obrigatoriedade da escolarización occidental. O traballo forzado.

A antropoloxía crítica serve para: Xustificar a cultura dominante. Apoiar o etnocentrismo. Cuestionar o poder e fomentar a igualdade. Homoxeneizar culturas.